Interview 2: Priscilla Oerlemans

Diepte interview met Joyce de Wit
Woonplaats: Oude Wetering
Datum en plaats: zondag 25 november, Oude Wetering
Tijd: 21:00 tot 22:00 uur

Ik ontmoet Joyce in haar eigen huis. Een vriendelijke vrouw van 75 jaar verwelkomt me enthousiast en ik neem plaats op haar grote bruine bank waar ik meteen een kop thee en een gebakje in mijn handen krijg. Joyce is een zeer actieve vrouw die elke dag wel op stap gaat met haar kleinkinderen. Verder werkt ze niet meer. Ze is in haar leven 4 keer getrouwd geweest en is nu gelukkig met haar huidige man Henk.

Vakantie/reizen
Ik vraag Joyce als eerste naar haar vakanties. Enthousiast begint ze vertellen. ”Mijn man en ik zijn afgelopen september naar Indonesië geweest. Ik kom daar oorspronkelijk vandaan en ben sinds ik in Nederland woon niet meer teruggeweest. Het was een erg mooie reis. We reisden van stad naar stad met iedere keer een eigen gids. Maar zulke afstanden maak ik normaal niet hoor!” lacht ze, “Dat vind ik veel te ver. Het was eenmalig om nog een keer mijn geboorteland te zien.” Normaal gaat Joyce twee of drie keer per jaar naar Zuid-Frankrijk, waar ze een vakantiehuisje heeft. Daar zit ze dan meerdere weken, want ze is dol op de Zuid-Franse kust. Terwijl ze over Frankrijk verteld verschijnt er een klein glimlachje op haar gezicht en lijkt ze even weg te dromen. Ze gaat dan of met het vliegtuig of met de auto.

Sport/recreatie
Joyce begint te grinniken. “Een hoop mensen geloven het niet maar iedere ochtend als ik opsta doe ik een uur lang rekoefeningen. Iedere ochtend weer. Het is heel belangrijk dat ik dat niet vergeet, want als ik dat niet doe ben ik zo stijf als een plank, doet alles zeer en ik kan bijna niks! De rede dat ik dit doe is dan ook medisch. Ik ben nog leniger dan mijn dochter!”, zegt Joyce lachend, “Ik ben blij dat ik er nog de energie voor heb om het iedere dag te doen, anders kon ik een hoop dingen die ik graag doe, zoals autorijden en op stap gaan met mij kleinkinderen, niet meer doen.”

Cultuur/Amusement
Joyce denkt diep na. “Ja, wat is cultuur voor mij, dat is een goeie vraag. Ik zie cultuur als iets wat bij een land hoort, zoals klompen bij Nederland en Nasi Goreng bij Indonesië, hahaha! Maar cultuur en amusement, dan bedoel je waarschijnlijk culturele activiteiten”, zegt Joyce. Ze vertelt me dat ze niet bijzonder veel aan culturele activiteiten doet. “Tenzij het poppentheater met mijn kleinkinderen ook telt!” grapt Joyce. Verder bezoekt Joyce eigenlijk nooit de bioscoop en naar musea gaat ze ook niet vaak.

Sociale contacten
‘‘Sociale contacten zijn zeer belangrijk voor me,” zegt Joyce, “en niet alleen voor mij, maar voor ieder mens. Onthoud dat maar goed!” zegt Joyce heel serieus tegen me. “Ik heb een paar hele goede vrienden en vriendinnen met wie ik alles deel. Deze mensen zijn heel belangrijk voor me. Ik zie ze denk ik eens in de maand, maar bellen doe ik heel veel. Gelukkig is er de telefoon!” roept Joyce blij. Verder vertelt ze me dat ze vaak bij die vrienden op bezoek gaat op doordeweekse dagen. In het weekend heeft haar man vrij dus blijft ze dan liever thuis met hem en eventueel komen dan ook nog eens de kinderen en kleinkinderen op bezoek. Sociale contacten op internet, daar doet Joyce niet aan. Ze is van mening dat dat niet echt van haar generatie is, en face-to-face is toch veel leuker, vind ze.

Conclusie
Joyce is een actieve vrouw. Ze sport iedere ochtend om haar lichaam zo fit mogelijk te houden en heeft een hoop goede vrienden. Deze vrienden zijn een van de belangrijkste dingen in haar leven. Wat vakanties betreft gaat ze vaak naar hun huisje in Zuid-Frankrijk. De reis naar Indonesië was eigenlijk een eenmalige gebeurtenis, maar laat wel zien dat ze zelf op haar 75ste erg actief is en geen avontuur uit de weg gaat.